» عمومی

این عددها؛ یادداشتی بر اهمّیّت ریاضیات! این‌‌ها را بخوان. این عددها را. با دقّت بخوان. بلند یعنی. بقیّه هم بشنوند. همه. همه بشنوند. از راست: ۲۱۰، ۲۵۹، ۲۶۸، ۳۲۲، ۳۵۷، ۳۰۳، ۲۹۲، ۲۷۰، ۲۸۶، ۳۶۶، ۴۱۱، ۳۷۸، ۴۰۹، ۴۳۴، ۴۵۸، ۳۸۷، ۵۴۲، ۵۸۸، ۵۰۸، ۵۳۶، ۵۶۸، ۵۲۷، ۴۶۶، ۶۲۰، ۶۵۵، ۶۲۵، ۵۸۳، ۵۶۴�... [...]  

عنوان جذّابی دارد: برنامه‌ریزی! نه که تا قبل از این اواخر، معنی نداشته؟ جذّابترش هم می‌کند. برنامه‌ریزی وقتی برنامه‌ای نداشته‌ای، مثل داشتن هر چیزی است که نداشته باشی قبلاً. تازه است. هیجان دارد. خوشش می‌آید آدم، امّا این اوّلِ ماجراست! دوم و سوم و چهارمش، و تا آخرش، پر است �... [...]  

کسی نیست؟ یعنی جرأت نمی‌کند دو ثانیه سکوت کند آدم! چه برسد نفسی تازه کنی، گلویی تر کنی، آب بخوری یک جرعه، جا بیاید نفست، نکته بعد را بگویی! فرقش این است که توی کلاس، از جا که بلند می‌شدی، روی صندلی که می‌نشستی، پای تخته که می‌رفتی و پای تخته که می‌آوردی، این‌ها را […]... [...]